Народная легенда «Дамавікова ўдзячнасць»
Меню
иконка учебника «Беларуская літаратура. 6 клас» (аўтары: А. І. Бельскі, Л. К. Цітова), 2022, с. 41–43
←
→

Ведаць:

  • змест народнай легенды, яе ідэю
  • хто такія дамавікі, як яны выглядаюць
  • што збліжае легенду «Дамавікова ўдзячнасць» з казкай

Умець:

  • вызначаць асноўную думку твора, аналізаваць яго
  • дзяліць твор на сэнсава закончаныя часткі, падбіраюць да іх адпаведныя загалоўкі-цытаты

Дадатковыя
матэрыялы

1.Чым гаспадыня частавала вужа?

Курынымі яйкамі

2.Што зрабілі дзеці, каб вуж не перашкаджаў ім забаўляцца?

Кінулі яго ў балота

3.Колькі гладышоў з малаком атруціла ядавітая змяя?

Пяць

4.Хто ўбачыў ядавітую змяю ў каморы ля гладышоў?

Гаспадар

5.Чаму нашы продкі вужа называлі дамавіком?

Ён жыў за печчу (там, як уяўлялі нашы продкі, жыў і Дамавік)
Вуж, як і Дамавік, прыносіў багацце, шчасце ў сям’ю
Лічылі, што ў ім знаходзіцца душа продка
Лічылі, што ў ім знаходзіцца душа цяперашняга гаспадара дома
Вуж як бы з’яўляўся двайніком памерлага продка

6.Ці правільна вызначана асноўная думка народнай легенды “Дамавікова ўдзячнасць”: “… і самы люты звер за дабро дабром дзякуе”? Менавіта дабро і дапамагло вырашыць усе непаразуменні

Памылкова